1207'de Horasan yöresindeki Belh sehrinde dogdu. Babasi Belh sehrinin ileri gelenlerinden Hüseyin Hatibî oglu Bahaeddin Veled'dir. Annesi ise Belh Emiri Rükneddin'in kizi Mümine Hatun'dur. Mevlana'nin babasi 1212 veya 1213 yillarinda ailesiyle Belh'ten ayrildi. Önce Nisâbur, ardindan Bagdat'a ve Mekke'ye gittiler. Dönüste Sam, Malatya, Erzincan, Sivas, Kayseri, Nigde yolu ile Lârende'ye (Karaman) geldiler. Burada 7 yil kaldlar. Mevlâna 1225'te Serefeddin Lala'nin kizi Gevher Hatun ile Karaman'da evlendi. Bu evlilikten Sultan Veled ve Alâeddin Çelebi adinda iki oglu oldu. Yillar sonra Gevher Hatun'u kaybeden Mevlâna bir çocuklu dul olan Kerra Hatun ile ikinci evliligini yapti. Bu evlilikten de Muzaffereddin ve Emir Alim Çelebi adli iki oglu ve Melike Hatun adli bir kizi dünyaya geldi. O dönem Anadolu'nun büyük bir kismi Selçuklu Devleti'nin egemenligi altindaydi. Konya devletin bassehriydi. Hükümdar Alâeddin Keykubad, Mevlana'nin babasi Veled'i Konya'ya davet etti ve aile Konya'ya yerlesti. Veled, 1231 yilinda Konya'da öldü. Talebeleri ve müridleri Mevlâna'nin çevresinde toplandilar. Mevlâna 1244'te Sems-i Tebrizî ile karsilasti. Sems'te "mutlak kemâlin varligini", cemalinde de "Tanri nurlarini" görmüstü. Ancak beraberlikleri uzun sürmedi. Sems aniden öldü. Mevlâna, Sems'in ölümünden sonra inzivaya çekildi. Yasamini "Hamdim, pistim, yandim" sözleri ile özetleyen Mevlâna 17 Aralik 1273'te öldü. MEVLANA'NIN GÜZEL SÖZLERİ * Nice insanlar gördüm üstlerinde elbise yoktu, nice elbiseler gördüm içinde insan yoktu. |